Od
100 PLN
Od
550 PLN
Od
370 PLN
Od
690 PLN
|
Spacer ul. Kościeliską
Pod koniec XVIII w Zakopane składało się z 49 wykarczowanych polan połączonych
ze sobą polnymi ścieżkami. Pierwsze szlaki komunikacyjne zaczęły powstawać na
przełomie XVII i XVIII w. wzdłuż linii najstarszych osiedli w dolinie
zakopiańskiej oraz wzdłuż traktów górniczych, uczęszczanych przez gwarków
królewskich szukających w Tatrach złóż metali. Pierwszymi ulicami, które
wymieniono z nazwy w przewodniku Walerego Eliasza z 1886 r były: Nowotarska i
Kościeliska (prowadząca od zakopiańskiego kościoła na zachód). Do dziś zachowały
się przy niej jedne z najstarszych budynków w Zakopanem. Do najciekawszych z
nich na odcinku od przejścia podziemnego do „Jastrzębianka" należą:
Kościeliska 2 |

W domu tym przez 75 lat mieściły się zakopiańskie cukiernie. Jako
pierwsza swoja siedzibę miała tu założona w 1927 r. przez p.
Rzadkowskich cukiernia „Zacisze", której znakomite tradycje kontynuuje z
powodzeniem znana wszystkim bywalcom Zakopanego „Samanta". |
Dom przy ul. Kościeliskiej 2d |

Od 1891 r. mieściła się tu siedziba Spółki Handlowej założonej przez
właściciela dóbr zakopiańskich, wielkiego patriotę i znakomitego
gospodarza hr. Władysława Zamoyskiego. Spółka powstała by promować
handel polski stanowiąc konkurencję dla coraz liczniejszych w Zakopanem
sklepów żydowskich. |
Piekarnia Dańca |
Tutaj również kontynuowane są tradycje - spółki piekarniczej
powstałej na pocz. XX w. |
Stary kościółek pw. św. Klemensa (obecnie Matki Boskiej
Częstochowskiej)
|

Ufundowany został w poł. XIX w. przez ówczesną właścicielkę dóbr
zakopiańskich Klementynę Homolacsową. Jego budowę rozpoczęto w czerwcu a
ukończono w listopadzie 1847 r. pod kierunkiem Sebastiana Gąsienicy -
Sobczaka. Początkowo w kościele znajdował się jeden ołtarz, wyrzeźbiony
przez W. Kułacka Wawrzyńcoka. Przez wiele lat proboszczem i zarządcą
parafii zakopiańskiej był ksiądz Józef Stolarczyk - jedna z najbardziej
znanych i najbarwniejszych postaci związanych z Zakopanem. |
Kaplica Gąsieniców |

Niepozorna kaplica usytuowana pomiędzy kościołem a cmentarzem to
najstarszy zabytek sakralny w Zakopanem. Jej budowę ukończono w 1800 r.,
a pierwsze msze zaczęto odprawiać w 1801 r. Pierwszych patronów
zawdzięcza ks. Tobolakowi, który po I wojnie światowej nadał jej
wezwanie św. Andrzeja Świerada i św. Benedykta. Kaplica powstała na
ziemi Gąsieniców i z ich fundacji. Zgodnie z życzeniem fundatorów
zostali oni pochowani przed wejściem do kaplicy w miejscu gdzie obecnie
przebiega droga prowadząca do cmentarza. |
Cmentarz na Pęksowym Brzyzku |

Często porównywany jest do cmentarza na Powązkach lub cmentarza
rakowickiego z powodu ilości znakomitych Polaków spoczywających w tym
miejscu. Wśród postaci wszystkim znanych można wymienić m.in. pisarzy i
poetów: Władysława Orkana, Kazimierza Przerwę - Tetmajera, Kornela
Makuszyńskiego; artystów: Władysława Hasiora, Antoniego Kenara,
Stanisława Witkiewicza - twórcę stylu zakopiańskiego, doktora Tytusa
Chałubińskiego - propagatora turystyki tatrzańskiej, wspaniałego i
pełnego poświęcenia lekarza i nauczyciela górali; Jana Krzeptowskiego
Sabałę najbardziej cenionego barda góralskiego, legendę muzyki, bajek i
folkloru; wspaniałych przewodników: Macieja Sieczkę, Jędrzeja Walę,
Józefa Ślimaka, Tadeusza Gąsienicę Giewonta; twórców przewodników i
„Encyklopedii Tatrzańskiej" - Zofię i Witolda Henryka Paryskich;
kurierów tatrzańskich - Stanisława Marusarza i jego siostrę Helenę oraz
Józefa Krzeptowskiego a także cały szereg ludzi związanych z Zakopanem i
górami: taterników, ratowników, narciarzy, meteorologów, etnografów,
muzyków, lekarzy, przyrodników i kuracjuszy leczących w Zakopanem
gruźlicę.
Są tu również groby symboliczne i tablice pamiątkowe m. In. Mariusza
Zaruskiego - twórcy i wieloletniego naczelnika TOPR oraz jednego z
najbardziej uznanych kompozytorów polskich - Karola Szymanowskiego. |
Drzewo wolności |
Posadzone
1.06.1919 roku dla uczczenia odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
Niewiele osób wie o tym, że pierwszy rozbiór Polski nastąpił na Podhalu
już w 1769 r., po wprowadzeniu przez cesarzową Marię Teresę tzw.
„kordonu sanitarnego" mającego chronić ziemie Cesarstwa przed epidemią
cholery, a faktycznie przyłączającego Spisz, Sądecczyznę, Podhale i
Orawę do Austrowęgier. Jeszcze mniej osób wie o tym, że Zakopane jako
jedno z pierwszych opowiedziało się za niepodległością, a utworzony na
tym terenie skrawek wolnej Polski, nazywany Rzeczpospolitą Zakopiańską z
pierwszym prezydentem - Stefanem Żeromskim istniał ponad dwa tygodnie,
do ustanowienia oficjalnie niepodległego państwa Polskiego. Na pamiątkę
odzyskania niepodległości zasadzono lipę, którą do dziś można oglądać
naprzeciwko starego kościoła zakopiańskiego. |
Przedszkole sióstr Felicjanek |
Wybudowane. na miejscu pierwszej plebanii ks. Stolarczyka z 1851 r.
Plebania ta stanowiła stały punkt odwiedzin wszystkich gości
przybywających do Zakopanego. Z odwiedzin u pierwszego zakopiańskiego
proboszcza nie rezygnowali nawet przedstawiciele rodów panujących.
Budowę nowego domu zainicjował w 1910 r ks. Kaszelewski i umieścił w nim
ochronkę dla dzieci działającą przy zakopiańskiej parafii od 1900 r. |
„Restauracja u Wnuka" |

Jeden z najstarszych domów na ulicy Kościeliskiej. Wybudowany przez
brata Sabały - Józefa Krzeptowskiego ok. 1870 r. Jest to pierwszy dom w
Zakopanem, w którym tradycyjną „wyżkę" zastąpiono mieszkalnym piętrem. W
miejscu tym miała swoją siedzibę pierwsza poczta, pierwszy sklep, kasyno
z czytelnia czasopism i biblioteką, jedna z pierwszych restauracji w
Zakopanem. W 1904 r. została tu założona pierwsza organizacja regionalna
- Związek Górali pod opieką bł. Andrzeja Boboli. W 1915 r. urodził się
tutaj jeden z najwybitniejszych pisarzy podhalańskich - Włodzimierz
Wnuk. Do dziś dom pozostaje w rękach kolejnych przedstawicieli tego
rodu. |
Willa „Koliba" |
Jest to pierwszy budynek zaprojektowany przez Stanisława Witkiewicza
w stylu zakopiańskim dla ziemianina z Ukrainy - Zygmunta Gnatowskiego.
Dom zbudował w 1892 r. Józef Kaspruś Stoch. Sosręby we wnętrzu rzeźbił
Wojciech Brzega. Do II wojny światowej funkcjonował jako pensjonat,
później mieściło się w nim przedszkole, następnie dom dziecka. Po
generalnym remoncie w 1981 r. „Koliba" stała się siedzibą Muzeum Stylu
Zakopiańskiego. Część jej wystroju projektował Władysław Hasior. |
Figura Koronacji Najświętszej Marii Panny |
Popularnie zwana „Świętą Trójcą" jest najdalej wysuniętym przykładem
figury z piaskowca wykonanej w znanych zakładach kamieniarskich w
orawskim Białym Potoku. Figury piaskowcowe pochodzące z tych zakładów
ustawiane były przy drogach, we wsiach i miejscowościach na całym
terenie Orawy oraz na Podhalu. |
Zespół Szkół Plastycznych im. A. Kenara |

W tym miejscu w 1893 r. powstał ekskluzywny pensjonat „Skoczyńska" P.
Izy Kronhelmowej. W jego progach gościło wiele sławnych postaci, m.in. w
902 r. występowała tu Helena Modrzejewska. W roku 1910 spłonął. Po
odbudowaniu stał się siedzibą gimnazjum. Po I wojnie światowej (1921-30)
dzierżawiony był przez spółkę „Strug" i mieściła się tu fabryka wyrobów
stolarskich. Po II wojnie swoją siedzibę miały tu warsztaty Liceum
Plastycznego, a od 1995 r przeniosła się tu cała szkoła. |
Zagroda Gąsieniców - Bednarzów |

Dom powstał ok. 1880 r. i składał się z dwóch izb z sienią i
przybudówką. Jego pierwszym właścicielem był długoletni przewodnik
tatrzański K. Gąsienica - Bednarz, który prowadził na wycieczki m.in.
doktora T. Chałubińskiego i St. Witkiewicza. Jako podziękowanie za
wycieczkę na Przeł. pod Chłopkiem dostał od St. Witkiewicza egzemplarz
„Na przełęczy" z dedykacją autora. Przy ulicy można zobaczyć krzyż z
żelaza kuźnickiego postawiony przez St. Ustupskiego - dawnego
właściciela sąsiedniego budynku. Był to jeden z ostatnich hutników
kuźnickich. Po zamknięciu huty prowadził własną kuźnię, słynącą m.in. z
wyrobów rusznikarskich |
Willa „Cicha" |

Powstała przed 1880 jako dom Gąsieniców - Sobczaków Cekusów. Trzy
siostry Sobczakówny prowadziły tu pensjonat nazywany „Sobczakówką".
Gościli tu m.in. Jan Kasprowicz, św. Brat Albert, Maria Skłodowska -
Curie. W 1892 r. mieszkał tu Stefan Żeromski. Przez Karola Kłosowskiego
przekształcona została w perełkę budownictwa i zdobnictwa
podhalańskiego. Wszystkie elementy domu , nawet budynki gospodarcze są
zdobione. Bardzo piękne i stylowe jest również wnętrze domu: meble,
obrazy, lampy itd. Karol Kłosowski z zamiłowania botanik aklimatyzował
do warunków zakopiańskich wiele odmian roślin i jemu ulica Kościeliska
zawdzięcza bogate i barwne ogrody. |
|
|
|
Siłownia zewnętrzna



 |